Yarım Kalmış Mesele
On üç ya da on dört yaşıma bastığım gün ablamla dolanıyoruz sokaklarda, nedense çok mutluyum. Kendimi büyümüş hissediyorum, nefis birOkumaya devam edin
On üç ya da on dört yaşıma bastığım gün ablamla dolanıyoruz sokaklarda, nedense çok mutluyum. Kendimi büyümüş hissediyorum, nefis birOkumaya devam edin
Üniversiteye başlamışım, sosyoloji bölümündeyim. Şu anda bile adını andıkça heyecanlandığım, dersini aldığım için ne kadar şanslı olduğumu hatırladığım Yakın Ertürk’tenOkumaya devam edin
İstanbul Çağlayan’da 8 Mart mitingi vardı, yıl 1999 olabilir. Giderken halamı ve annemi de götürdüm. Bizimkiler, o zamanlar ellili yaşlarda.Okumaya devam edin
Yıl 1990. Mevsimlerden yaz. Dünyamızın büyüklüğünün adımlarımızın sayısı kadar olduğu yıllar. Annem önlisans eğitimi için Ankara’ya gitmeye karar vermişti. ÖzlemOkumaya devam edin
Yıl 1991. Müfettiş Yardımcılığına yeni başlamışım. Sınavı kazananlar olarak toplantı odasında hiçbir iş yapmadan oturduğumuz, iş başlayana dek birbirimize veOkumaya devam edin
Ankara’ya gidiyorum üniversitede okumaya, ilk defa bir başıma kalacağım hayatta. Hazırım yalnızlığa da, yeni hayata da… Yani sanırım, hazırım! HaydarpaşaOkumaya devam edin
Pandemi gibi bir heyula ile dünyacak cebelleşeli handiyse bir yılı geçti. Geçen sene mart ortasında Vezneciler Metrosu’nda eline lateks eldivenOkumaya devam edin
Mutfak masasının iki ucunda oturuyoruz. Babanem, adeti olduğu üzre yemeğinin üstüne atıştırdığı zeytinlerini hazırlıyor. Annem tezgâh başında yemek pişiriyor. BabanemOkumaya devam edin
Ankara’da öğrenciyken yurtta kalıyordum. İşte sene de kaç, 1993. Arkadaşlarla yeni tanışıyoruz, henüz bir iki ay olmuş yurda yerleşeli, yaniOkumaya devam edin
Ankara’da üniversitede tanıştık, benden bir dönem üstte okuyor. Uzaktan bakıyorum, ne acayip kız! Sapa sağlam duruyor, ne yapıyor da öyleOkumaya devam edin