Orada Bir Ev Var Uzakta
Annem babam çalışıyor. O zamanlar henüz tek çocuğum. İstanbul’da pek eş dost akraba olmadığından bir annemin, bir babamın ailesinin yanınaOkumaya devam edin
Annem babam çalışıyor. O zamanlar henüz tek çocuğum. İstanbul’da pek eş dost akraba olmadığından bir annemin, bir babamın ailesinin yanınaOkumaya devam edin
Annelerimizin kuşağı kışa hazırlık işlerini hep ciddiye aldı, hep daha telaşlı, hep daha görev bilinciyle eylediler, ürettiler. Yoksulluğun öğretisiyle pişirdilerOkumaya devam edin
Daha önce yazdığım beyaz dizi meselesinde ablalarla büyümenin zorluğundan bahsetmiştim. Sizden önce dünyaya gelip en sevdiğiniz anneniz, babanızla daha çokOkumaya devam edin
Küçük bir kasabada, büyük bahçeli müstakil bir evde oturuyoruz. Yıl 1982 ya da 83. Ben yedi ya da sekiz yaşındayım.Okumaya devam edin
Küçüklüğümdeki kadar çok seviyorum onları, hiç azalmıyor tersine artıyor sevgim. Fakat artık eski sıklıkta yalnız kalamıyoruz, benim onlara gidip üçümüzünOkumaya devam edin
Anneannemin yazları göçtüğü yaylada, en küçük kız çocuğu bendim. Benden bir kaç yaş büyük olanlar bile en azından zincir çekmeyiOkumaya devam edin
Gönülsüzce yaptığım iş görüşmem beklentimin aksine kabulle sonuçlanmış ve hiç istemediğim halde kendimi birdenbire devlet memuru olarak buluvermiştim, son yazımıOkumaya devam edin
“Sayım günü Eminönü tramvay bekleme yeri” yazıyormuş bu fotoğrafın arkasında. Tarihi belli değil, ama fotoğraf güzel. Bir şehrin nasıl daOkumaya devam edin
Şenlik Atölyelerinin onuncusunda, katılımcılara “Evden ayrılış ya da kaçış deyince aklınıza gelen ilk anıyı yazar mısınız?” dedik; harıl harıl veOkumaya devam edin
Üniversite üçüncü sınıfa geçtiğimiz yıl 12 Eylül öncesi kaos ortamı ve yoğun öğrenci olayları nedeniyle okula devam edemez olmuştuk. GeleceğimizOkumaya devam edin