Düğün Günü
1994’ün Temmuz’u. Öncesinde ailelerin sürece çok fazla müdahale etmesinden dolayı, annemin “Hayatımın en kötü günü.” dediği düğün günü, Beyoğlu EvlendirmeOkumaya devam edin
Kategori: 1990’lar
Bostancı Dolmuşu
Ne zamandı, tam hatırlamıyorum. Pandemiden önce ve ben gençken olduğu kesin, herhalde üniversite yılları. O zamanlar geceleri Taksim’de eğlenmeye giderdik.Okumaya devam edin
Kahraman Kardeş
İlkokul dördüncü sınıftayım. İstanbul’a geri taşınalı bir buçuk sene olmuş neredeyse. Artık annemin arkadaşıyla beraber, Kadıköy çarşıda bir fırının üstündeOkumaya devam edin
Güneşli Bir Gün
Bayan Wiesen her sokağa düşmeyecek bir yıldızdı benim için, kar beyazı saçları, kısa boyu, tonton kiloları ve şahane kahkahalarıyla mutlakaOkumaya devam edin
Yürüyeceğiz Bu Yolu!
Doksanların sonu, mevsim ilkbahar, bir gün sonrasI 1 Mayıs. Herkeste bir telaş heyecan. Akşamdan program tamam. Sabah bütün kızlar bende toplandık.Okumaya devam edin
Dershanemizin Mottosu
İlkokul üçüncü sınıftayken, babam bir arkadaşıyla (belki de birkaç) ortak olup bir dershane kurmaya karar veriyor. Evimizden birkaç sokak ötede,Okumaya devam edin
Boyum Tuttu, Tutmadı
Yaş on yedi – on sekiz, üniversite sınavına hazırlık için dershaneye gidiyorum. Yaşadığımız ilçede dershane olmadığı için hafta içi bağlıOkumaya devam edin
Bir Erginlik Hikâyesi
Memelerim ilkokul birinci sınıfın yarıyıl tatilinde büyümeye başlamıştı. İlk hangi memem büyüdü hatırlamıyorum. Ama biri diğerinden daha önce büyümüştü veOkumaya devam edin
Yazabileceğim Tüm Şiirler
Çok çok çok çok ünlü bir şairin konuşmasına gidiyorum. Akşam saatleri, kış, hava erkenden kararmış, yağmur, soğuk. Neden tabiat koşullarınaOkumaya devam edin
Kimsecikler Yok
Almanya’ya geldim, burada yaşamaya devam edeceğiz artık, benim için yepyeni bir hayat başlayacak. Bir süreliğine arkadaşların evinde kalacağım. Hane kalabalıkOkumaya devam edin