Sivaslılardan Beynelmilele
Bence şanslıyım. Doğduğum evde büyüdüm, hiç taşınmadım, oradan da evlendim. Yıllarca hiç değişmeyen bir ev adresim oldu. Turizm Sitesi, Ulus.Okumaya devam edin
Bence şanslıyım. Doğduğum evde büyüdüm, hiç taşınmadım, oradan da evlendim. Yıllarca hiç değişmeyen bir ev adresim oldu. Turizm Sitesi, Ulus.Okumaya devam edin
Vardı bir hayalim: Çocukluğumdan beri neredeyse her yazımı geçirdiğim küçük sahil kasabasında master tezimi yazmak… Pandeminin sıkışmışlığı, evden çalışmanın yorgunluğu,Okumaya devam edin
Çamdibi nüfusunun çoğunluğunu oluşturan göçmenlerden olan ailem, 1960’ların başında Yugoslavya’dan buraya gelip yerleşmiş. O yıllarda Çamdibi bağlarla, bahçelerle doluymuş. MandaOkumaya devam edin
Bir insan ömründe kaç evde yaşar? Kaçı gerçekten evdir, kaçı gelip geçici bir barınma yeri? Doğmadığım halde, babamın nüfus müdürüOkumaya devam edin
Babaannem seksenli yaşlarının sonunda, zayıf, esmer tenli ve onu tanıdığımdan beri hasta bir kadın. Böyle tanımlıyorum çünkü onunla duygusal olarakOkumaya devam edin
1992 yazı. Yaz tatillerini Giresun’da, köyde geçiyoruz. Anneannemin köydeki evinde maaile birlikteyiz. Teyze ve dayı çocukları hep bir arada. BuOkumaya devam edin
Birkaç yıl evvel katılmayı çok istediğim bir kongreden kabul aldım. Hemen annemi arayıp İstanbul’a geleceğimi söyledim, havalara uçtu sevinçten. HeyecanıOkumaya devam edin
Annem babam çalışıyor. O zamanlar henüz tek çocuğum. İstanbul’da pek eş dost akraba olmadığından bir annemin, bir babamın ailesinin yanınaOkumaya devam edin
Bir sürü talihsizlik yaşadığımız, hiç sevmediğim bir dönem bu. Kardeşim üniversiteyi bıraktı, tekrar sınava girdi. Bursa Tekstil’i kazandı. Biz deOkumaya devam edin
İstanbul’da Kasımpaşa’da Dolapdere mevki. Bir dükkân. De ki yıllarca gittin, geldin şimdi hatırlar mısın, tek kat mı, iki kat mı?Okumaya devam edin