Karıncalar
Annem kendini bizi vicdanlı yetiştirmeye adamıştı, yürüdüğümüz yoldaki karınca yuvalarını bulur yolumuzu değiştirmemizi isterdi. Bizim oralar vahşi hayvanlara geniş yaşamOkumaya devam edin
Annem kendini bizi vicdanlı yetiştirmeye adamıştı, yürüdüğümüz yoldaki karınca yuvalarını bulur yolumuzu değiştirmemizi isterdi. Bizim oralar vahşi hayvanlara geniş yaşamOkumaya devam edin
Mahallemi seviyorum. Kendimi neredeyse doğdum doğalı Kurtuluşlu gibi hissediyorum. Rum tersane işçilerinin kurduğu Dolapdere sırtlarındaki bu semt, Tatavla, şimdi dahaOkumaya devam edin
Evden çıkarken sırtımda bez çanta. Sol elimde çöp torbası. Sağ elimde buzdolabı poşetine konmuş bir, iki buz. Evi terk edeliOkumaya devam edin
Rami’ye kütüphane yapılmış. Afili reklamlar dönüyor sosyal medyada, tarihi tonozlu mimaride, genişçe bir binada, şık, modern bir kütüphane. Merak edipOkumaya devam edin
Kısa zamandır tanıyoruz birbirimizi. Pazarda kurduğu tezgâha uğramışım, bir şeyler sormuşum. Esnaflığını sevmişim. Sonra da dükkânına gitmişim. Öyle anlık şeyler.Okumaya devam edin
“Aman Ayşeee, Karabağlar diye diye diye biz zaten karalar bağlamışız burada.” demişti karşı komşumuzun gelini Muradiye Abla. Yazdı galiba, yineOkumaya devam edin
Bence şanslıyım. Doğduğum evde büyüdüm, hiç taşınmadım, oradan da evlendim. Yıllarca hiç değişmeyen bir ev adresim oldu. Turizm Sitesi, Ulus.Okumaya devam edin
Vardı bir hayalim: Çocukluğumdan beri neredeyse her yazımı geçirdiğim küçük sahil kasabasında master tezimi yazmak… Pandeminin sıkışmışlığı, evden çalışmanın yorgunluğu,Okumaya devam edin
Çamdibi nüfusunun çoğunluğunu oluşturan göçmenlerden olan ailem, 1960’ların başında Yugoslavya’dan buraya gelip yerleşmiş. O yıllarda Çamdibi bağlarla, bahçelerle doluymuş. MandaOkumaya devam edin
Bir insan ömründe kaç evde yaşar? Kaçı gerçekten evdir, kaçı gelip geçici bir barınma yeri? Doğmadığım halde, babamın nüfus müdürüOkumaya devam edin