1994’ün Temmuz’u. Öncesinde ailelerin sürece çok fazla müdahale etmesinden dolayı, annemin “Hayatımın en kötü günü.” dediği düğün günü, Beyoğlu EvlendirmeOkumaya devam edin
Dünyadaki ilk arkadaşım Yağmur, oyuncaklarını toplayıp kendi evine gitmişti (ki evi hiç uzak değildi, hemen karşı apartmanda oturuyorlardı). O gidinceOkumaya devam edin
1950’lerin sonu, 60’ların başı. Anneannem on üç, ablası on dört yaşında. Aydın’da bir tütün mağazasında çalışıyorlar; birbirine yapışık olan tütünleriOkumaya devam edin