Yarım Kalmış Mesele
On üç ya da on dört yaşıma bastığım gün ablamla dolanıyoruz sokaklarda, nedense çok mutluyum. Kendimi büyümüş hissediyorum, nefis birOkumaya devam edin
On üç ya da on dört yaşıma bastığım gün ablamla dolanıyoruz sokaklarda, nedense çok mutluyum. Kendimi büyümüş hissediyorum, nefis birOkumaya devam edin
Üniversiteye başlamışım, sosyoloji bölümündeyim. Şu anda bile adını andıkça heyecanlandığım, dersini aldığım için ne kadar şanslı olduğumu hatırladığım Yakın Ertürk’tenOkumaya devam edin
Üç kızım var, üçü de küçük, on bir, on, dört gibi yaşları. Babaları arada bir gidip geliyor eve, işi yüzündenOkumaya devam edin
Evimizin ikinci katının penceresine kadar ulaşmıştı o sene kar. Doğrudan pencereden dışarıya çıkabilirdik. Ama çıkmıyorduk. Çünkü dışarıya pencereden çıkılmayacağını herkesOkumaya devam edin
Yetmişli yıllar, Anadolu’nun sürgün şehirlerinden birindeyiz. Denizle buluşan ilçeleri olmasına karşın, dağlık, sert bir iklimi var. Sol tarafta şehrin kalesiniOkumaya devam edin
Belki 10, belki 11 yaşındayım. Evde yine gürültü, kıyamet. Çocukluğuma dair hatırladığım bütün anıların arkasında hep bir gürültü var. AnnemleOkumaya devam edin
Fındıkzade İlkokulu 4. sınıftayım, 9-10 yaşları. Sınıfımda adı Emine olan bir kız var. Bizden iki yaş büyük. Neden öyle büyükOkumaya devam edin