Hava çok sıcaktı, yorgundum ve buz gibi bira çok iyi gelmişti. Annemse komşulardan birinin oğlunun hafta sonu yapılacak nişan merasiminde ne giyileceği telaşındaydı.
“Bu geceye bir Blues yakışır.” diyerek cd’lere yöneldim.
Annem “Ne renk olacak?” dedi.
“Anne Blues’un rengi siyah olur.” dedim.
“Yaz günü napcan siyah bluzu?” dedi.
“Anne, ben Bluesla soğuk bira içiyorum, serinletir merak etme.” dedim.
“Yooook!” dedi “Şöyle uçuk bir renk olsun, bu yaz modaymış!”
“İyi de anne Blues’un teni yanıktır zaten.” deyince,
“Ayol,” dedi, “Pamuklu kumaş bu, teni yakmaz ki.”
“Anne…” dedim “Biliyor musun, pamuk tarlaları Blues’un doğuğu yer sayılır.”
“E, tamam işte.” dedi “Ben de hakiki pamuklu olsun diyorum zaten.”
Biranın son yudumlarını içiyordum ki bi ufak ışık yanıp söndü sanki.
“Kız anne,” dedim, “Pamukla Blues’u bağlayan sohbetimizi kimseye deme.”
“Yok yok demem, gecede pişti olursunuz sonra.” dedi.
“Evet anne.” dedim “Bi de pişti vardı di mi?”
“Tabii ya.” dedi “Sen tek başına parla bluzunla.”
Bira hafifletti. Kıvrıldığım yerde pamuk gibi uyudum.
Görsel: Banu Akkalkan
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansıile lisanslanmıştır.
“Hava Çok Sıcak&rdquo için 1 yorum