Doktora yaptığım sıralar, yirmi sekiz yaşlarındayım. Birkaç haftadır görüştüğüm biri var; bir arkadaşım aracılığıyla tanışmışız, üniversiteyi yeni bitirmiş, sonra üstüne açık öğretimde başka bir bölüm okumaya başlamış, benden dört yaş küçük. O da benim gibi denizi çok seviyor, sık sık serbest dalış yaptığını anlatıyor, kibar ve düşünceli biri.
O akşam bir yerde bir şeyler yiyoruz, güzel geçiyor zaman. Arabayla gelmiş, beni bırakmadan önce “Deniz kıyısına gidelim mi?” diye soruyor. “Tamam.” diyorum.
Denize yaklaşınca yoldan ayrılıp yeşil bir alan içerisindeki park yerinde, şehrin içinde ama kalabalıktan uzakça sakin bir yerde duruyoruz. Hava soğuk, arabanın içinde oturup önümüzdeki denize bakıyoruz: şehrin ışıkları suyun üstünde rüzgârla dans ediyor. Bir yandan da radyoda güzel bir müzik başlıyor. Birden dönüp öpüyor beni. Hoşuma gidiyor. Öpüşmeye başlıyoruz.
Birkaç dakika sonra birden biri cama vuruyor, irkiliyorum. Polis! “Camı açın.” işareti yapıyor. Etrafa bakıyorum, park edilmesi yasak bir yer değil. Bizden başka hiçbir araba, insan vesaire yok. Kimliklerimizi görmek istiyor. Veriyoruz. Bir elinde tutup, iki kimliğe birden bakıyor; isimlerimizden sonra doğum tarihlerimiz dikkatini çekiyor belki, ya da neden bilmiyorum: “Bayan ne iş yapıyor?” diye soruyor. Bu arada benimle doğrudan hiç bir konuşma yapmıyor. Ona söylüyor hep. İkisi konuşuyorlar. “Öğrenciyiz abi ikimiz de” diye cevap veriyor arkadaşım. Öğrenci kartımı istiyor polis. Baktıktan sonra kimliklerle birlikte ona geri verip, “Tamam. Buralarda durmayın arabayla.” diyor ve gidiyor.
Kafamda bir sürü soru uçuşuyor. Ne oldu anlayamıyorum. Belki ilk başta, ben “iyi miyim” diye bakmak istemişti? Ama benimle hiç konuşmadı, öyle olsa benimle konuşurdu.
Polis gittiği için rahatlıyorum, öğrenci olduğum için seviniyorum… Ya olmasaydım ne diyecekti? Civar mı tehlikeliydi, park etmek mi, öpüşmek mi yasaktı, ne oldu?
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
“Öğrenci Kartı&rdquo için 1 yorum