Nüget Teyze, eski komşumuz, annemin hastaneden iş arkadaşıydı. İkisi çok iyi anlaşırlardı. Ben yaşlarda Sedef adında bir kızı vardı. Geçenlerde Nüget Teyze’yi aradım, başka bir şehirde yaşıyor şimdi. Hâlâ çok “şenlikli” bir kadın. Profil fotoğrafı rakı balık. Dedim böyle böyle, kadınların anılarını yayınlayan bir site var Şenlik diye. Yazayım mı annemle sizi? “Yaz tabii bebeğim.” dedi. Sonra da anlatmaya başladı:
“Örmeyi çok seviyorum, hâlâ örüyorum. Ben örer Sedef’e giydirirdim; etektir, kazaktır… Bitince hemen sizin kapıyı çalardım, Sedef’i kakalardım içeriye. Annen kapıyı açınca ‘Bak gördün mü? Sen de bundan ör kızına.’ derdim. Böyle gözlerini belertirdi bana ‘Ne yapıyorsun sen?’ diye. Sen başlardın tutturmaya ‘Anne ben de istiyorum! Aynı renk olsun anne!’ Bu sefer öğlen paydosunda annen koştura koştura gider yün alırdı. Kaç defa annene söktürdüm ‘Olmamış, burasını gevşek örmüşsün.’ diye. Kızardı bana.
Senin bütün kıyafetlerini Sedef’i kullanarak ördürdüm ona. Sadece ör desem örmüyor, yoruluyorum diyor. Tabii, evde hem anneannen hem deden var… Yaşlı insanlara bakmak zor. Ama senin de giymeni istiyorum, annenin de örmesini istiyorum, vakit geçsin, kafasını dağıtsın… Oturarak örecek sonuçta, yorulmayacak. ‘Sen başıma bela mısın, sen buradan ne zaman gideceksin?’ diyordu şaka olarak. O örgü olaylarımız muhteşemdi; hem kızardı, hem örerdi. Kesmeleri getirirdi, ‘Böyle keseceksin, olmamış bu.’ der, bir daha yaptırırdım. Çok güzel kıyafetleriniz oldu.
Hiç unutmam bir sefer Sedef’e kazak ördüm, önüne de dondurma külahı yaptım, üzerine de dondurma niyetine ponpon yaptım. Sen görünce dedin ki ‘Benim dondurmalarım daha çok olsun anne!’ Sedef’inki az geldi galiba gözüne. O da ‘Yeter canım bu kadar.’ dedi ama gene iki tane mi ne ilave ettik oraya ponpon.
Annenin şu lafını hiç unutmam: ‘Ömrümün sonuna kadar seninle komşu olmak isterim.’ Aramızdaki mesafe hiç önemli değil, bugün yan yana gelsek gene Sedef’e ördüklerimi giydirir, senin yanında annene gösteririm. Annen yine örmek zorunda kalır.”
Ana görüntü kaynak
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Ahaha Anıl, annen sana örgü mini etek ve üstüne dondurmalı kazak örermiş şimdi 🙂
ahahaha ben de tuttururum “dondurmaları daha çok olsun benimkinin!!” diye :))
Nüget Teyze’yi çok sevmiştim. Bu da çok güzel.
Pingback: Sabun - Şenlik