Buz Odası

New York’a taşınalı çok olmamışken, airbnb yöntemi ile evimizi iki günlüğüne kiraya verip kazandığımız paranın yarısıyla bir otelde kalmaya karar veriyoruz. Otel eski bir kalem fabrikası. Ben önden gidip biraz keyif yapacağım, arkadaşım evin temizliğini yaptıktan sonra yanıma gelecek.

Çok müşterisi olmayan otel beni büyük bir ilgiyle karşılıyor. Bu ilgiye hazırlıksız yakalanıyorum. Resepsiyondaki kadın, bana şehre yeni varan bir turistmişim gibi davranıyor. Hoşuma gidiyor. Şehirde görülmesi gerekenlere dair bir broşür uzatıyor. Merakla alıyorum. Sonra bana otelde ne gibi imkânlar var hızlıca anlatmaya başlıyor. Söylediklerinden Ice Machine dikkatimi çekiyor. “Nedir diyorum bu buz makinesi dediğiniz?” “Buz edindiğin yer.” diyor. Kadının cevabına karşılık hiç beklemediği bir tepki verdiğimi, tepki verdikten sonra fark ediyorum. Buz makinesi heyecanımı gizleyemiyorum.

Odaya çıktıktan hemen sonra otelde bir buz makinesi olduğunu arkadaşıma yazıyorum. “Sen gelince beraber gireriz.” diyorum. Buz makinesine dair düşler kuruyorum. Kocaman bir buz kovası var, altına geçip bir iple kovayı boca ediyor olabiliriz. Amerika’da olduğumuz için içten içe daha teknolojik bir beklentiye giriyorum. Belki de uzanarak girdiğim buz dolu bir dolap vardır ve girmeden tansiyonumu, nabzımı ölçüp ona göre buz ayarı ve dakika hesabı yapıyordur. Hazırlanıp beklemeye koyuluyorum. Üzerime bornoz, ayaklarıma terlik geçiriyorum. Buz banyosundan sonra sıcak olsun diye odayı da iyice ısıtıyorum.

Arkadaşım geldiğinde bu heyecanıma şaşkın. O, buz makinesinin düşündüğüm şey olmayabileceğini söylüyor. Ama ben çok eminim. Mecbur, o da hazırlanıyor ve bornozlarımızla iki kat çıkıyoruz. Asansörün kapısı açıldığında buz makinesini karşımızda buluyoruz. Biri, yarısı kola dolu olan bardağına buz dolduruyor. Arkadaşım, “Amerika’ya hoşgeldin!” diyor. Hayal kırıklığına uğruyorum.

Ana görüntü yazara aittir.

Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.