“Merhaba, umarım iyisinizdir ve umarım her şey yolundadır. Aslında bu dosyayı deprem öncesinde gönderecektim fakat malum deprem hepimizi yerle bir etti. Deprem sonrasında sizleri de göremez oldum. Umarım iyisinizdir. ”
6 Şubat depremlerinden günler sonra aldığımız ilk mektup böyle başlıyordu. Dağılan, toplamaya çabalayan, arada bizi merak eden bir kadının sesi, bizim de toparlanmamıza ön ayak oldu. Öylece kalakalmıştık, biraz kıpırdayamaz durumdaydık o noktada.
Yazarların, okuyucuların yolladığı mesajlarla yayına nasıl yeniden başlayacağımızı düşündük bir zaman da. Tekrar ne zaman yazabiliriz, tüm bu olanların yakınından mı, içinden mi, dışından ve uzağından mı, ya da hepsi mi, ne yapmalı?
Biz bu büyük kayıptan bir zaman önce semtler, kentler, mekânlar üzerine düşünmeye ve yazmaya başlamıştık, belki devam etmemiz gereken yer tam da budur şimdi. Evleri, apartmanları, sokakları, caddeleri, mahalleleri yazıyorduk zaten, böyle yazılar peşinde koşuyorduk, ama belki şimdi buna daha çok eğilebilir, yaşananlardan sonra öğrendiklerimizi, yaşarken fark etmeyip durduğumuzda gördüklerimizi, geçmişi ve şimdiyi yazabiliriz.
Bize yaşadığınız yerleri yazın, yaşadığınız yerleri kayda geçirelim, yayına kaldığımız yerden devam edelim hep birlikte.
“Merhaba&rdquo için 1 yorum