1990'lar

Yürüyeceğiz Bu Yolu!

Doksanların sonu, mevsim ilkbahar,  bir gün sonrasI 1 Mayıs.

Herkeste bir telaş heyecan. Akşamdan program tamam. Sabah bütün kızlar bende toplandık. Feride biraz gergin, gelip gelmeme konusunda da kararsızdı. Olay çıkarsa karışmayacağımıza dair söz vermemiz üzerine dahil oldu bize. Babasının herhangi bir olaya karışması durumunda dershanesini iptal etme durumu var ve çok da ciddi babası.

Herkes tamam o sabah, 1 Mayıs marşı kahvaltıya eşlik ediyor. Hazırlanıp çıkıyoruz coşkuyla. Yolda sözümüzü hatırlatıyor yine bize Feride. “Tamam en arkada sakin sakin duracağız sööözzz!” diyoruz.

Feride aramızda en anaç ruhlu olanımız, sorumluluklarının bilincinde, yaptığımız ve yapacağımız taşkınlıklarda “stop” levhamız.

Alanda toplandık. Meydanın alt girişinde, yol ağzında en arkada durduk. Söz verdiğimiz üzere herkes sakin. Konuşmalar, alkışlar, günün anlam ve önemi sonrasında anons edildi: Kortej oluşturulup yürüyüşe geçilecek. Biz meydanın yol kısmında en arkada duruyoruz. Kortej oluşurken herkes tek ayak hareketi ile 180 derece bir dönüşle yola doğru döndü. En arkadayken, sakıncalı da durmayan ve elimize tutuşturulan kızıl flamalar ile en garanti yeri seçmişken, hooop en önde bulduk kendimizi!

Gazeteciler ,fotoğraf makinaları, kameralar hepsi önümüzde. Yapacak bir şey yok. Yürüyeceğiz bu yolu!

-1 Mayıııııs

-1 Mayıs

-İşçinin emekçinin

Günü olaysız bitirdik.

Pazartesi herkes bir garip bakıyor bize. Çarşıdan geçip eve giderken bazılarının bize baktığını ve sonra dönüp yine baktıklarını gördük. Rahatsız edici bakışlar değildi. Bir gün sonra da biri “Ya ben sizi gazetede gördüm.” demez mi! Haftalık çıkan bir gazetenin ilk sayfasına kapak olmuşuz. Kortejde en öndeyiz fotoğraflarda. Bu kez tek Feride de değil bende de büyük panik.

Kaç gazete gelmiştir?
Kaçı satıldı acaba?
Kaçını toplayabiliriz ?

Hesaplar yaptık,  ne bok yiyeceğiz şimdi paniğindeyiz.

Ben ilk gördüğüm gazeteye bakıp “Güzel çıkmışız, bunu kabul et.” derken Feride’nin bana o bakışları da görülmeye değerdi.

O ay o gazeteyi okuyan güzel insanların bakışları ve selam vermeleri ile geçti.

Feride babasına gazeteyi ulaştırmamayı başardı.

Asayiş berkemal! Resul Amca’nın bize yaşattığı telaş korku unutulmazdı, unutulmadı.

Herkes için olaysız, bize heyecanı sonradan gelen bir 1 Mayıs oldu.


Görüntü: Kaynağı, fotoğrafçıyı bulamadık.

Creative Commons Lisansı

Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansıile lisanslanmıştır.

Yürüyeceğiz Bu Yolu!&rdquo için 1 yorum

Bir Cevap Yazın

%d blogcu bunu beğendi: