Annemle babam yine bir gün tartışıyorlar. Babam her zamanki gibi bağırıyor. Sonra da çıkıp gidiyor. Annem odasına gidiyor, yatakta. Yanına gidiyorum. Bir şekilde hissediyorum her zamanki kavgalardan farklı olduğunu ya da belki bu defa canına tak ettiğini.
Yatakta yan dönmüş, yüzü görünmeyecek şekilde ağlıyor. İçime dokunuyor. Kavga olurdu ama hiç ağlamazdı ya da belki biz görmezdik. Sarsılıyorum. “Anneciğim!” diyorum. “İyi misin?”
Aklıma başka diyecek bir şey gelmiyor. Daha ortaokulun başlarında bir çocuğum.
Annem bir anda kalkıyor. Hızla koridordan geçip dış kapıya geliyor. Ayakkabılarını giyiyor. Hemen ayakkabılarımı arıyor gözlerim. İçimde belli belirsiz bir korku. Art arda çıkıyoruz. Beraber değil, art arda. Çünkü annem sanki varlığımın farkında değil.
Hızlı hızlı yürüyor. Falezlerin oraya geliyoruz. O zaman ben falez tarafına geçiyorum. İçimde aynı korku. O sırada bir anda durup tam gözlerimin içine bakarak şunları söylüyor: “Kendimi atacak olsam tutabileceğini mi zannediyorsun?”
Beynimden vurulmuşa dönüyorum. Falez tarafına geçerken bunun hiç aklıma gelmemiş olduğunu dehşetle fark ediyorum. Hiç konuşmadan eve dönüyoruz.
Aaahh Belinda filmi vardı, orada Müjde Ar şampuan reklamında oynarken bir anda kendini bir çekirdek ailenin içinde buluyordu, belki annem de bir şekilde hiç istemediği hâlde kendini orada buluvermişti.
Aaahh Belinda senaryo Barış Pirhasan, yönetmeni Atıf Yılmaz. 1986.
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
“Tutabileceğini mi Zannediyorsun?&rdquo için 1 yorum