Evin tadilatı 18 gün sürdü. Yıkılan duvarlar ustanın el becerisi, sen bildiğini al ucuza kaçma kredisi ve annemin tansiyon ilacının iş birliğiyle yeniden örüldü. Her gün yaptığımız telefon konuşmaları “Evi bi görsen kaçarsın. Her yer toz! Her yer toz!” cümlelerinden, “Sıkma canını anne, toz dediğin nedir, hallolur.” cevaplarımdan öteye pek gidemedi.
Ziyarete geldiğimde usta evden çıkalı birkaç saat olmuştu. Annem beni görünce “Ay bi görseydin kaçardın. Her yer tozdu! Herrr yer tozdu!” dedi.
Sonra, annem ilaçlarını içmeden uyuyabildiği gecelere döndü. O gecelerden birinin sabahında evimize yeni mobilyalar, perdeler, halılar almak için alışverişe çıktık. “Çok bunaldın anne ama şimdi en eğlenceli yerindeyiz. Bi hayal etsene, beğendiğin koltukları almışız… ona uygun perde diktirmişiz… Ortaya da tam onlara göre bir halı atmışız… Çok güzel görünmez mi?” dedim. Annem sessiz kaldı. Tekrar sordum: “Hayal ettin mi, nasıl görünüyor oda?” Annem bu sefer cevapladı:
-Ettim ettim de odanın kapısını hemen kapadım, toz olmasın.

Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Fotoğraf, evin tadilatından.
Pingback: Giysiler - Şenlik